Komentarz do Ewangelii z 30 marca 2020 roku: Miłosierdzie i sprawiedliwość


W niedzielę, 30 marca 2020 roku, w Ewangelii według św. Jana (J 8, 3-11) usłyszeliśmy poruszającą historię o kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie. Ta przypowieść stanowi głębokie wezwanie do refleksji nad miłosierdziem, sprawiedliwością i godnością człowieka.


Uczeni w Piśmie i faryzeusze, wystawiając Jezusa na próbę, przyprowadzili kobietę, którą przyłapano na cudzołóstwie. Zgodnie z Prawem Mojżeszowym, kobieta ta powinna zostać ukamienowana. Jednak Jezus, zamiast wydać wyrok, zachęca do głębszego spojrzenia na tę sytuację.


Jezus pyta: "Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem." Jego słowa są wezwaniem do samorefleksji i uświadomienia sobie własnych słabości. W ten sposób Jezus pokazuje, że nikt z nas nie ma prawa osądzać innych, ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami.


Kluczowym momentem tej przypowieści jest gest Jezusa, który pisze palcem po ziemi. Faryzeusze, widząc ten gest, zaczynają odchodzić jeden po drugim, nie mogąc znaleźć w sobie odwagi, by rzucić kamieniem. Jezus pozostaje sam z kobietą, mówiąc do niej: "Nikt cię nie potępił? I ja ciebie nie potępiam. Idź, a od tej chwili już nie grzesz."


Ta historia jest przypomnieniem o nieograniczonym miłosierdziu Boga, który pragnie przebaczać i podnosić tych, którzy upadli. Jednocześnie jest wezwaniem do głębszej samorefleksji i unikania osądzania innych. Wszyscy jesteśmy wezwani do miłosierdzia i przebaczenia, ponieważ sami potrzebujemy miłosierdzia i przebaczenia od Boga.


Przypowieść o kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie przypomina nam również o godności każdego człowieka, niezależnie od jego błędów i słabości. Każdy z nas ma prawo do drugiej szansy i możliwości nawrócenia. W ten sposób Jezus ukazuje, że miłosierdzie i sprawiedliwość idą w parze, a przebaczenie jest fundamentem prawdziwej sprawiedliwości.


2020-03-30 04:00:47

informacje

informacje